marianneengerritnieuwzeeland.reismee.nl

Naar Whitianga 06-03-2018

We verlaten ons geliefde Roturoa en gaan op weg naar Whitianga in Doromandel verder noorderlijk aan de Pacific Ocean. De weg start glooiend maar na Tauranga wordt het sterk stijgen en dalen en dat levert prachtige vergezichten op. Toch verbaasd ons dat want we zitten dicht bij de kust van de Pacific en Tauranga is een havenstad. Zo dicht bij de kust en dan zo sterk stijgen en dalen is een uitzondering.

In Katikati gaan we koffie en thee drinken en zitten gezellig buiten naar de mensen te kijken. Deze stad is omstreeks 1850 ontstaan toen een van oorsprong Ierse dominee het hele gebied kocht en vervolgens doorverkocht aan 247 uit Ulster afkomstige families onder voorwaarde dat zij de grond zouden bewerken. Tot de dag van vandaag bestaan de Ierse invloeden en produceert het gebied heel veel fruit, groenten en veeteeltproducten. Bovendien wonen en werken er veel kunstenaars en de volledige zijkanten van gebouwen zijn van kunst voorzien. Geen graffiti maar bijvoorbeeld een afbeelding van een hele familie.

In Tairua gaan we naar het strand van de Pacific. Mensen aan het zonnen en zwemmen en een strak blauwe Pacific levert mooie foto's op. Komt een bootje met sportvissers binnen en wat blijkt zij hebben een ruim 2,5 meter 121 kg zware Merlijn vis gevangen. Dat komt zelden voor en de sportvissers worden van alle kanten gefeliciteerd en gefotografeerd. Absoluut niet gepland maar leuk om mee te maken en wat een indrukwekkende vis is dat.

Als je op het kaartje kijkt dan wordt duidelijk dat we niet in de plaats Whitianga zelf zitten maar kilometers ver daar vandaan. De navigatie helpt ons en ook de beschrijving is helder maar ook een beetje beangstigend. Omschrijvingen als "hier heel voorzichtig naar beneden" en "nu door de rivier heen" doen vermoeden dat het geen makkelijk rit zal worden en dat blijkt helaas een understatement.

Zodra we de normale weg verlaten komen we na kilometers onverharde weg het bord met verwijzing naar onze Lodge Wairua Rainforest River Retreat tegen en nemen dus die afslag en onmiddellijk ga ik stilstaan. De helling die we af moeten is angstwekkend stijl. Nog nooit zoiets mee gemaakt. Toen we zonder kleerscheuren beneden aan kwamen, stonden we voor een brede en snelstromende rivier. Gelukkig was ook onze gastheer daar toevallig en hij zei dat we er door zouden moeten kunnen. Dat hebben we dus maar gedaan en we kwamen verbaasd dat het gelukt was aan de overkant aan. Vervolgens moesten we nog honderden meters weer stijl naar boven en dat haalde de auto niet. We stonden vast.

Onze gastheer heeft het toen overgenomen, is achteruitrijdend naar de rivier afgedaald en met een hele snelle aanloop de steile helling genomen. We waren aangekomen en wat blijkt? Het blijkt een adembenemende locatie. Onze lodge staat en hangt letterlijk in het regenwoud. Nooit eerder hebben we in zo'n mooie lodge helemaal omgeven door natuur mogen verblijven. Het was een mooie rit met de nodige spannende zaken op de laatste kilometers en we verblijven op het mooiste plekje van NZ.

Reacties

Reacties

Tista

Pffft spannend zeg!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!